ग्रामीण रुग्णालयाबाबत आपुलकी निर्माण करण्यात अजून खूप प्रयत्न करावे लागणार आहेत. यातील संवादाच्या काही समस्या सोडविण्यासाठी दुर्गम भागात काम करणारी MPVS सारखी सामाजिक संस्था जिल्ह्यात काम करत आहे. त्यांच्या प्रयत्नांना यश येवो अथवा न येवो काम करत राहण्याने त्यांनी ग्रामीण समाजात विश्वास निर्माण केलाय हे निश्चित.

आपल्या MPVS संस्थेने या समस्येवर बारकाईने लक्ष ठेवण्यासाठी एक समिती गठन केली त्यांनी या समस्येवर बारकाईने लक्ष ठेवले अगदी स्वच्छतेपासून ते इमारतीच्या डागडुजी पर्यंत चा आढावा घेतला आपली आरोग्य यंत्रणा एवढी कुचकामी आहे फक्त साधन सामग्री आणि सुविधा या पेवरवर दिसून येतात प्रत्यक्षात केव्हा मिळणार आहे हे अद्याप स्वप्नवतच आहे.

रुग्णाला शहरात अथवा खाजगी हॉस्पिटलमध्ये जावे लागू नये यासाठी येथेच नियोजन करून किमान लहान शस्त्रक्रिया करता येतील एवढी सुविधा मिळणे हा तर आमचा हक्कच आहे दुःख म्हणजे मलेरिया टायफॉईड सारख्या आजारावरच्या उपचारांची त्रुटी दिसते. माझा तुमच्या मार्फत एकच सवाल या सरकारी यंत्रणेला ,”का हो आमचा खरच किमान मूलभूत गरजा मिळाव्यात एवढा देखील अधिकार नाहीय का”?

कुठलीही आपत्ती ही नुकसानदायी असते हे खरे; पण ती पुढील वाटचालीसाठी धडा घालून देणारीही असते. कोरोनाच्या पार्श्वभूमीवर शासकीय आरोग्य सुविधांचा आढावा घेता ज्या उणिवा आढळून आल्या त्या पाहता, या आपत्तीनेही यंत्रणांना सुधारण्याची संधी उपलब्ध करून दिल्याचे म्हणता येईल एवढे जरी समजून पुढे भविष्यात आमच्या लांजा राजापूर या तालुक्यात तरी आरोग्य सुविधांची कमतरता भासणार नाही एवढी आशा करतो.

धन्यवाद,
सत्यजित खानविलकर, वैभववाडी